Tradycyjne rozważania poszczególnych stacji zostały zastąpione starannie dobranymi krótkimi fragmentami ze Starego i Nowego Testamentu, po których chór wykonywał pieśni nawiązujące do tematyki kontemplowanego wydarzenia. Łaciński śpiew gregoriański Adoramus te, Christe et benedicimus Tibi…(łac. Wielbimy Ciebie, Chryste i błogosławimy Tobie…) po zapowiedzi każdej stacji, wprowadzał mistyczną atmosferę, sprzyjającą kontemplacji zbawczych wydarzeń. Wśród wykonywanych kompozycji znalazły się wielogłosowe opracowania pieśni ludowych, utwory artystyczne, chorał gregoriański. Zaprezentowane pieśni pasyjne nie miały formy koncertu lecz były częścią nabożeństwa, stąd wszyscy zgromadzeni mogli oprócz przeżyć estetycznych doświadczyć także poruszeń duchowych.
Paweł Herod
